Ανώμαλα Ρήματα (Ι)

ἄγω

	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική	απαρέμφατο	μετοχή
ενσ	ἄγω	ἄγω	ἄγοιμι	ἄγε	ἄγειν	ἄγων, -ουσα, -ον
πρτ	ἤγον
μελ	ἄξω		ἄξοιμι		ἄξειν	ἄξων
αορ β΄	ἤγαγον	ἀγάγω	ἀγάγοιμι	ἄγαγε	ἀγαγεῖν	ἀγαγών, ουσα, -ον
πρκ	ἀγήοχα	ἀγηοχώς ὦ	ἀγηοχώς εἴην	ἀγηοχώς ἴσθι	ἀγηοχέναι	ἀγηοχώς
υπρ	ἠγηόχειν

	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική	απαρέμφατο	μετοχή
ενσ	ἄγομαι	ἄγωμαι	ἀγοίμην	ἄγου	ἄγεσθαι	ἀγόμενος
πρτ	ἠγόμην
μελ	ἄξομαι		ἀξοίμην		ἄξεσθαι	ἀξόμενος
μελ παθ	ἀχθήσομαι		ἀχθησοίμην		ἀχθήσεσθαι	ἀχθησόμενος
αορ β	ἠγαγόμην	ἀγάγωμαι	ἀγαγοίμην	ἀγαγοῦ	ἀγαγέσθαι	ἀγαγόμενος
αορ παθ	ἤχθην	ἀχθῶ	ἀχθείην	ἄχθητι	ἀχθῆναι	ἀχθείς
πρκ	ἦγμαι	ἠγμένος ὦ	ἠγμένος εἴην	ἠγμένος ἴσθι	ἦχθαι	ἠγμένος, -η, -ον
υπρ	ἤγμην

ἀγγέλλω: φέρνω είδηση, γνωστοποιώ.

	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική	απαρέμφατο	μετοχή
ενσ	ἀγγέλλω	ἀγγέλλω	ἀγγέλοιμι	ἄγγελλε	ἄγγέλλειν	ἀγγέλλων, -ουσα, -ον
πρτ	ἤγγελλον
μελ	ἀγγελῶ		ἀγγελοῖμι		ἀγγελεῖν	ἀγγελῶν, -οῦσα, -οῦν
αορ	ἤγγειλα	ἀγγείλω	ἀγγείλαιμι	ἄγγειλον	ἀγγεῖλαι	ἀγγείλας, -ασα, -αν
αορ β΄	(ἤγγελον)
πρκ	ἤγγελκα	ἠγγέλκω ἠγγελκώς ὦ	ἠγγέλκοιμι ἠγγελκώς εἴην	ἠγγελκώς ἴσθι	ἠγγελκέναι	ἤγγελκώς, -υῖα,  - ός
υπρ	ἠγγέλκειν

	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική	απαρέμφατο	μετοχή
ενσ	ἀγγέλλομαι	ἀγγέλλωμαι	ἀγγελλοίμην	ἀγγέλλου	ἀγγελλεσθαι	ἀγγελλόμενος
πρτ	ἠγγελόμην
μελ	ἀγγελοῦμαι
μελ. παθ	ἀγγελθήσομαι		ἀγγελθησοίμην		ἀγγελθήσεσθαι	ἀγγελθησόμε-νος, -η, -ον
αορ	ἠγγελάμην	ἀγγείλωμαι	ἀγγειλαίμην	ἄγγειλαι	ἀγγείλασθαι	ἀγγειλάμε-     νος, -η, -ον
αορ παθ	ἠγγέλθην	ἀγγελθῶ	ἀγγελθείην	ἀγγέλθητι	ἀγγελθῆναι	ἀγγελθείς,            -θεῖσα, -θέν
πρκ	ἤγγελμαι	ἠγγελμένος ὦ	ἠγγελμένος εἴην	ἠγγελσο	ἠγγέλθαι	ἠγγελμένος,           -η, -ον
υπρ	ἠγγέλμην

αἱρέω -ῶ: συλλαμβάνω, κυριεύω (μέσο αἱροῦμαι: εκλέγω, προτιμώ. παθητικό αἱροῦμαι: εκλέγομαι)

	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική	απαρέμφατο	μετοχή
ενσ	αἱρῶ	αἱρῶ	αἱροῖμι / αἱροίην	αἵρει	αἱρεῖν	αἱρῶν, -οῦσα, -οῦν
πρτ	ἥρουν
μελ	αἱρήσω		αἱρήσοιμι		αἱρήσειν	αἱρήσων, ουσα,ον
αορ	εἷλον	ἕλω	ἕλοιμι	ἕλε	ἑλεῖν	ἑλών, οῦσα, όν
πρκ	ἥρηκα	ἡρηκώς ὦ	ἡρηκώς εἴην	ἡρηκώς ἴσθι	ἡρηκέναι	ἡρηκώς, υῖα, ός
υπρ	ἡρήκειν

	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική	απαρέμφατο	μετοχή
ενσ	αἱροῦμαι	αἱρῶμαι	αἱροίμην	αἱροῦ	αἱρεῖσθαι	αἱρούμενος
πρτ	ἡρούμην
μελ	αἱρήσομαι		αἱρησοίμην		αἱρήσεσθαι	αἱρησόμενος
μελ παθ	αἱρεθήσομαι		αἱρεθησοίμην		αἱρεθήσεσθαι	αἱρεθησόμενος
αορ β΄	εἱλόμην	ἕλωμαι	ἑλοίμην	ἑλοῦ	ἑλέσθαι	ἑλόμενος, η, ον
αορ  παθ	ἡρέθην	αἱρεθῶ	αἱρεθείην	αἱρέθητι	αἱρεθῆναι	αἱρεθείς, εῖσα, εν
πρκ	ἥρημαι	ἡρημένος ὦ	ἡρημένος εἴην	ἥρησο	ἡρῆσθαι	ἡρημένος
υπρ	ἡρήμην

ἀκούω

	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική	απαρέμφατο	μετοχή
ενσ	ἀκούω	ἀκούω	ἀκούοιμι	ἄκουε	ἀκούειν	ἀκούων -ουσα -ον
πρτ	ἤκουον
μελ	ἀκούσομαι		ἀκουσοίμην		ἀκούσεσθαι	ἀκουσόμενος -η -ον
αορ	ἤκουσα	ἀκούσω	ἀκούσαιμι	ἄκουσον	ἀκοῦσαι	ἀκούσας -ασα -αν
πρκ	ἀκήκοα	ἀκηκοώς ὦ	ἀκηκοώς εἴην	ἀκηκοώς ἴσθι	ἀκηκοέναι	ἀκηκοώς -υῖα -ός
υπρ	ἠκηκόειν

	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική	απαρέμφατο	μετοχή
ενσ	ἀκούομαι	ἀκούωμαι	ἀκουοίμην	ἀκούου	ἀκούεσθαι	ἀκουόμενος -η -ον
πρτ	ἠκουόμην
μελ παθ	ἀκουσθήσομαι		ἀκουσθησοίμην		ἀκουσθήσεσθαι	ἀκουσθησόμενος -η -ον
αορ	ἠκουσάμην	ἀκούσωμαι	ἀκουσαίμην	ἀκοῦσαι	ἀκούσασθαι	ἀκουσάμενος -η -ον
αορ παθ	ἠκούσθην	ἀκουσθῶ	ἀκουσθείην	ἀκούσθητι	ἀκουσθῆναι	ἀκουσθείς, -εῖσα, -έν
πρκ	ἤκουσμαι				ἠκούσθαι	ἠκουσμένος -η -ον
υπρ	ἠκούσμην

          

ἄρχω: αρχίζω, είμαι άρχων, κυβερνώ

	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική	απαρέμφατο	μετοχή
ενσ	ἄρχω	ἄρχω	ἄρχοιμι	ἄρχε	ἄρχειν	ἄρχων -ουσα -ον
πρτ	ἦρχον
μελ	ἄρξω		ἄρξοιμι		ἄρξειν	ἄρξων -ουσα -ον
αορ	ἦρξα	ἄρξω	ἄρξαιμι	ἄρξον	ἄρξαι	ἄρξας -ασα -αν
πρκ	(ἦρχα)				(ἠρχέναι)	(ἠρχώς -υῖα –ός)
υπρ	(ἤρχειν)

	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική	απαρέμφατο	μετοχή
ενσ	ἄρχομαι	ἄρχωμαι	ἀρχοίμην	ἄρχου	ἄρχεσθαι	ἀρχόμενος -η -ον
πρτ	ἠρχόμην
μελ	ἄρξομαι		ἀρξοίμην		ἄρξεσθαι	ἀρξόμενος -η -ον
αορ	ἠρξάμην	ἄρξωμαι	ἀρξαίμην	ἄρξαι	ἄρξασθαι	ἀρξάμενος -η -ον
αορ. παθ.	ἤρχθην	ἀρχθῶ	ἀρχείην	ἄρχθητι	ἄρχθῆναι	ἀρχθείς, -εῖσα, -έν
πρκ	ἦργμαι	ἠργμένος ὦ	ἠργμένος εἴην	ἦρξο	ἦρχθαι	ἠργμένος -η -ον
υπρ	ἤργμην