Περσέπολις, Μία σύντομη παρουσίαση

ΑΣΚΗΣΗ1

     Το Περσέπολις αποτελεί μία σειρά κόμικ δύο τόμων η οποία έχει γυριστεί και σε ταινία καρτούν μεγάλου μήκους  από την συγγραφέα του βιβλίου, Μαργιάν Σατράπι, και αποτελεί μία αυτοβιογραφία της.

     Το Περσέπολις πραγματεύεται την επανάσταση των Ιρανών κατά του βασιλιά και την εκλογή από τους ίδιους τους επαναστάτες μιας κυβέρνησης πιο αυστηρής και θεοκρατικής από αυτής του δικτάτορα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες και ενώ οι επαναστάτες σφάζονται από την νέα κυβέρνηση η ηρωίδα του έργου και συγγραφέας του Περσέπολις αναγκάζεται να εγκαταλείψει τη χώρα της και να πάει στην Αυστρία, μιας και το φιλελεύθερο πνεύμα της, η προτίμηση  της στην πανκ μουσική και η αδυναμία της  να κρύψει τα χαρακτηριστικά αυτά λόγω του νεαρού της ηλικίας της αποτελούν κίνδυνο για τη ζωή της.

      Πηγαίνοντας στην Αυστρία γίνεται θύμα της λανθασμένης αντίληψης που είχε δημιουργηθεί για την χώρα της εξαιτίας του φανατισμού των Ιρανών και  του πόλεμου που είχαν κηρύξει με το Ιράκ. Στο διάστημα που κατοικεί στην Αυστρία αλλάζει πολλά σπίτια, γνωρίζει την ερωτική απογοήτευση και λόγω της αδυναμίας της να προσαρμοστεί γυρίζει στο Ιράν όπου θα παντρευτεί το λάθος άνθρωπο και γι’ αυτό θα τον χωρίσει. Κατά την διαμονή της στη χώρα της θα καταλάβει πως δεν μπορεί να μείνει εκεί και έτσι φεύγει για την Γαλλία.

       Η συγγραφέας μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε για τη ζωή στο Ισλάμ και να νιώσουμε συμπόνια. Επίσης είναι μια μοναδική ευκαιρία να μάθουμε καλύτερα για την περιοχή αυτή, επειδή ο έλεγχος που ασκείται από τη κυβέρνηση δεν επιτρέπει να βγει προς τα έξω η αλήθεια και έτσι για πολύ καιρό πιστεύαμε ότι το Ισλάμ αποτελείται μόνο από «βάρβαρους».Εν’ ολίγοις το Περσέπολις είναι ένα έργο κοινωνικό με σκοπό να ενημερώσει τους αναγνώστες-θεατές για την πραγματικότητα

στο Ισλάμ και να τους ευαισθητοποιήσει.

 ΑΣΚΗΣΗ 3

Αν μου ζητούσαν να στήσω μια ταινία που να έχει ως θέμα της τη θέση της ελληνίδας στη κοινωνία, τότε η υπόθεση του έργου θα ήταν:

   Αρχικά η ηρωίδα θα ήταν ένα μικρό κοριτσάκι, το οποίο πηγαίνει μαζί με τους συνομήλικους της στο σχολείο, έχει τα ίδια δικαιώματα με τα αγόρια και πολλές φορές παίζουν μαζί. Στη συνέχεια θα έδειχνα τη ζωή κατά την εφηβεία·στην τρίτη λυκείου έχει την ευκαιρία να περάσει σε κάποια σχολή. Mέχρι να τελειώσει το πανεπιστήμιο βγαίνει με την παρέα της, διασκεδάζει, ερωτεύεται και αργότερα έχει την ευκαιρία να ασκήσει ελεύθερα το επάγγελμά της. Μετά θα πήγαινα στο γάμο της με τον άνδρα της που η ίδια έχει επιλέξει. Ύστερα θα παρουσίαζα τη ζωή της μετά την απόκτηση παιδιών, καθώς και τον αγώνα της να τα αναθρέψει, να διατηρήσει ένα σπίτι και να είναι και συνεπής στις υποχρεώσεις της στη δουλειά. Παράλληλα θα διηγιόμουν ένα διάλογο που είχε με την γιαγιά της σχετικά με τη θέση της γυναίκας στα χρόνια που ήταν νέα, με σκοπό να προβάλω τα μεγάλα άλματα που έχει κάνει η κοινωνία μας σε αυτό το θέμα, δηλαδή στην αναγνώριση των δικαιωμάτων της γυναίκας, τα οποία αναφέρονται στο δικαίωμα ψήφου, καθώς και στην ελεύθερη επιλογή της να αποφασίζει αυτή πότε και ποιόν θα παντρευτεί. Το έργο θα τελείωνε με τον γάμο του παιδιού της και με την απόκτηση ενός εγγονιού, όταν πλέον θα έχει μεγαλώσει και αυτήν και θα αναλάβει την ανατροφή των εγγονιών της, μιας και τα παιδιά της δεν προλαβαίνουν, δηλαδή  θα έχει ρόλο “baby sitter”.

ΑΣΚΗΣΗ 4

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜ

     Βλέποντας την ταινία της Μαργιάν Σατράπι  «Περσέπολις», μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να γράψω ένα άρθρο για την θέση της γυναίκας στο Ισλάμ. Αυτό είναι ένα θέμα που στους περισσότερους θυμίζει μαντίλα, Ταλιμπάμ, βασανιστήρια κ.α., πράγμα  το οποίο δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα.  

      Σύμφωνα με τις αρχές που ισχύουν στις Ισλαμικές θεοκρατικές κοινωνίες  οι γυναίκες είναι κατώτερες από τους άνδρες, ενώ πρέπει να φοράνε και μαντίλα, γιατί σύμφωνα με την κουλτούρα τους, όταν μια γυναίκα δεν είναι καλυμμένη   με τρόπο τέτοιο ώστε να φαίνονται μόνο τα μάτια της,  είναι αμαρτωλή και προβάλλεται γυμνή στους άνδρες. Γι’ αυτό τον λόγο κυκλοφορούν και περιοδικά μόδας, έτσι ώστε οι γυναίκες να γνωρίζουν ποιες μαντίλες είναι πιο μοντέρνες. Βέβαια έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες  κατάργησης  της μαντίλας καθώς και μόρφωσης των γυναικών όπως για παράδειγμα συνέβη με την πρώτη γυναίκα δικηγόρο στο Ισλάμ. Αυτοί είναι δύο τομείς, όπου οι Ισλαμικές κοινωνίες πρέπει να εφαρμόσουν προοδευτική πολιτική.

        Ένα άλλο φαινόμενο που παρατηρείται στις Ισλαμικές χώρες είναι πως  η γυναίκα αποτελεί μέσο για να αναπτυχθεί ο σύζυγος οικονομικά, γι’ αυτό και ο θεσμός της προίκας είναι πολύ σημαντικός, τόσο που πολλές φορές παρατηρούμε και πολλές ακρότητες όπως η ρίψη οξέος στο πρόσωπο της γυναίκας, γιατί η προίκα δεν κρίθηκε  ικανοποιητική. Παράλληλα η γυναίκα αποτελεί αντικείμενο εκδήλωσης μίσους, γεγονός που  είναι η κύρια αιτία ομαδικών βιασμών και λιθοβολισμών εξαιτίας των εξώγαμων που αποκτήθηκαν μετά τους βιασμούς.

         Βάσει όλων των παραπάνω, συνάγουμε το συμπέρασμα ότι αν και ακούμε κατά καιρούς για γυναίκες οι οποίες ξεσηκώνονται ζητώντας δικαιώματα, ακόμα το Ισλάμ παραμένει ένας χώρος όπου οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ως πράγματα και τα δικαιώματα που τους αναγνωρίζονται είναι μηδενικά….

  

                                                                                                   Ο αρθρογράφος